Nie do końca tak jak trzeba.

Zamysł zdjęć był zupełnie inny i tak naprawdę pomysł na te, które wstawiłam narodził się w głowie razem z popełnionym błędem. Wydawało mi się, że słońce zachodzi trochę wolniej i zdążę otrzymać pożądany efekt, ale nie zdążyłam...
Nie mogę zdecydować się miedzy kolorem, a czarno-białym.
Podziękowania dla Justyny, dla której zdjęcia przy -10' to nic nowego i dwójki standardowych towarzyszy :)
W rezultacie powstało coś takiego:

Pozostając w świątecznym klimacie.

Odnośnie Świąt znalazły się zdjęcia z sesji jesienno-zimowej.
Robione z wyprzedzeniem na Mikołajki.
Jak widać nawet Sigma 70-300 4-5,6 z portretem sobie poradzi : ) Uwielbiam jej charakterystyczny bokeh, zupełnie inny niż w 35.

Bez zbędnego gadania.

Bez tłumaczeń, że się nie da, że nie ma warunków, możliwości, miejsca...
Wszystko to jest jeśli są chęci. Żałuję, że nie mam zdjęć backstage'u. Byłoby widać, że w trakcie zdjęć nie ma gdzie nogi postawić, a obiekt rozświetlają lampki na biurko.

Dla jasności psu krzywda się nie dzieje ; ) Wręcz przeciwnie, za każde zdjęcie dostaje smaczki, a gdy widzi aparat od razu radośnie merda ogonem : )

Pierwsze zdjęcie to protest przeciwko trzymaniu zwierzą na uwięzi.
Z takiego miejsca jest właśnie Kora.

Drugie inspirowane kalendarzem, bo czemu by nie dosłodzić własnego psa : )

Korzystając z zimy.

Wiosną plaga ludzi z aparatami wylewa się na zielone resztki miast. Obiektem fotografii są wszystkie rozkwitające dopiero rośliny.

Latem plaga ludzi z aparatami wylewa się na obrzeża miast. Obiektem fotografii są zboża i wszystko, co  zdoła w owe zboże wejść.

Jesienią plaga ludzi z aparatami wylewa się do lasów. Obiektem fotografii są wszystkie żółknące liście.

I tak co roku.

Czy ja tak robię? Właściwie to też...

Ale co z zimą? Zima wydaje się być mało interesująca. Jednak ma swoje plusy. Można wykorzystać naturalne białe tło i świąteczne tradycje.

Odsłona pierwsza psy.

Będzie edycja.